Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Dalesze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Dowiedz się więcej o naszej polityce prywatności

Zamknij

08/06 - 28/06/2015

fot. Herman Sorgeloos
Galeriafot. Herman Sorgeloos
  • Drumming (1998) jest jedną z najbardziej fascynujących choreografii Anny Teresy De Keersmaeker – „pisanej” do utworu Steve’a Reicha o tym samym tytule. Jest to kolejny po debiutanckim Fase (1982) spektakl De Keersmaeker inspirowany muzyką nowojorskiego pioniera amerykańskiego minimalizmu. Kompozycja Drumming powstawała w latach 1970–1971, niedługo po podróży Reicha do Afryki. Poza ludzkimi głosami używanymi na podobieństwo instrumentów występują w niej bongosy, marimby, dzwonki i flet piccolo. W utworze powraca obsesyjnie jeden motyw rytmiczny, który rozwija się w wiele różnorodnych struktur. Choreografia De Keersmaeker również zbudowana jest wokół jednej frazy tanecznej, która ulega mutacjom w czasie i przestrzeni. Artystka jest wierna duchowi oryginalnej kompozycji, ale zarazem go wzbogaca. Widz jest świadkiem fascynującej podróży, ulega falom energii – czystego tańca i dźwięku.

  • Anne Teresa De Keersmaeker jest jedną z najważniejszych i najwybitniejszych choreografek dzisiejszego świata. Jej wpływ na rozwój tańca, niezwykłą charyzmę, siłę artystycznego języka, którym się posługuje, oraz emocje, jakie wyzwala w widzach, porównać można jedynie do pozycji Piny Baush we współczesnym tańcu. Po 19 latach nieobecności w Polsce, w czerwcu 2014 podczas Malta Festival Poznań 2014, Anne Teresa De Keersmaeker pokaże swoje dwa słynne spektakle Fase (w którym sama występuje) i Drumming; odbędzie się również pokaz filmów zrealizowanych w oparciu o jej choreografie, spotkanie z artystką oraz pokazy tanecznych etiud absolwentów renomowanej szkoły PARTS, której jest twórczynią.

    Bez Anne Teresa De Keersmaeker niemożliwe jest wyobrażenie sobie nie tylko współczesnego tańca, ale też szeroko pojętych sztuk performatywnych. Jej rozpoznawalny styl – fuzja minimalizmu, scenicznej dyscypliny a jednocześnie zaufania do ciała i zachwytu człowiekiem sprawia, że każdy spektakl wytwarza na widowni atmosferę skupienia, kontemplacji i zachwytu. Doświadczyli tego widzowie zebrani w 1995 roku w warszawskim Teatrze Studio, gdzie w ramach II Międzynarodowego Spotkania Sztuki Akcji „Rozdroże” Anna Teresa De Keersmaeker pokazała swój założycielski spektakl Rosas dans Rosas (1983).

    Anne Teresa De Keersmaeker urodziła się w 1960 roku w belgijskim Mechelen i zadebiutowała w 1982 roku spektaklem Fase (1982), który okazał się wielkim sukcesem i rozpoczął międzynarodową karierę choreografki. Została uznana przez krytyków za zjawisko i podbiła serca publiczności. W 1983, przy okazji pracy nad spektaklem Rosas Dans Rosas (1983), Keersmaeker powołała do życia zespół Rosas, który istnieje do dziś i jest jedną z najważniejszych współczesnych zespołów tanecznych. Rosas dans Rosas stał się jej kultowym spektaklem. Jego pełna prostoty, ale wyrafinowana choreografia i energia, przeniknęły także do kultury masowej. W 2011 roku Beyoncé, słynna amerykańska wokalistka R&B, wykorzystała w swoim teledysku do piosenki Countdown sekwencje choreograficzne z tego spektaklu. Plagiat wywołał medialną burzę i protest De Keersmaeker. Samo Rosas odniosło się do legendy tego projektu, ogłaszając w 2013 roku przedsięwzięcie Re:Rosas, w którym za pomocą krótkich filmików instruktażowych z udziałem De Keersmaeker zachęcało wszystkich do zatańczenia Rosas i zremiskowania wyjściowego materiału.

    Praca Anne Teresy De Keersmaeker od początku skupiona była na relacji między ruchem a muzyką. Choreografka buduje swoje spektakle w oparciu o różne muzyczne źródła – od muzyki dawnej, przez współczesną muzykę instrumentalną, po jazz czy pop. Jej znakiem rozpoznawczym jest stale rozwijany, niewyczerpany związek między złożoną architekturą muzycznej kompozycji a silnie zmysłową teatralnością. Szczególnie ważnym kompozytorem dla Anne Teresy De Keersmaeker jest nowojorski pionier minimalizmu Steve Reich, z którego muzyką pracowała nad takimi spektaklami, jak pokazywane na tegorocznej Malcie Fase (1982) i Drumming (1998) oraz Rain (2001).

    O jej twórczości mówi się, że to czyste pisanie w czasie i przestrzeni za pomocą ruchu. De Keersmaeker pracuje ze stałym zespołem, co pozwala przekroczyć jej doraźną perspektywę projektową i budować bliskie relacje – oparte na twórczym i intelektualnym porozumieniu. W największych produkcjach na scenie pojawia się cały zespół, ale Rosas tworzy też bardziej kameralne formy, w których tańczy Anna Teresa De Keersmaeker.

    Od początku istnienia zespołu Rosas niezwykle istotnym obszarem działania była edukacja artystyczna i kontakt z młodym pokoleniem. Dlatego w 1995 roku De Keersmaeker powołała do życia P.A.R.T.S (the Performing Arts Research Centre). Absolwentami tej czteroletniej, działającej w Brukseli szkoły, są kolejne pokolenia tancerzy należących do czołówki europejskiej sceny. W ramach festiwalu Malta zostaną pokazane etiudy taneczne przygotowane przez absolwentów P.A.R.T.S.

    W latach 1992–2007 Anna Teresa De Keersmaeker była choreografem-rezydentem opery La Monnaie. Pracuje także z tekstem, reżyserowała opery (Duke Bluebeard’s Castle Beli Bartóka (1998), Hanjo (2004) Toshio Hosokawy). Wiele jej choreografii zostało przepisanych na język audiowizualny (m.in. przez Petera Greenawaya), stając się autonomicznymi filmami tanecznymi. W ostatnich latach artystka podważa paradygmat własnego myślenia o tańcu – roli czasu i przestrzeni, głosu i ciała – jego możliwości ruchu oraz relacji ze światem. Do jej wybitnych spektakli zrealizowanych w dialogu z innymi artystami należą m.in. 3 Abschied (2010) stworzony z Jčrômem Belem, Partita 2 (2013), w której tańczy z Borisem Charmatzem czy En Atendant (2010) powstały we współpracy z Michelem Françoisem.

    Keersmaeker pokazuje swoje spektakle w najważniejszych centrach tanecznych i festiwalach na całym świecie, m.in. w Awinionie, paryskim Théâtre de la Ville, londyńskim Sadler's Wells czy na Holland Festival, którego tegoroczna edycja zostanie otwarta jej najnowszym spektaklem Vortex Temporum (2013). W 2012 roku De Keersmaeker była „artystką stowarzyszoną” miasta Lizbona. Jest laureatką wielu prestiżowych nagród, m.in. Bessie Award (1988), London Dance and Performances Award (1989), American Dance Festival Award (2011) – otrzymaną za całokształt twórczości.

    W 2010 roku w ramach Idiomu Flamandowie / Flanders podczas Malta Festval Pozań pokazywany był spektakl Rosas In pieces (2009) – solo tancerki Fumiyo Ikedy w reżyserii Tima Etchellsa, założyciela słynnego brytyjskiego zespołu Forced Entertainment.
     

  • Choreografia: ANNE TERESA DE KEERSMAEKER,

    Występują:: BOSTJAN ANTONCIC, LINDA BLOMQVIST, MARTA CORONADO, TALE DOLVEN, CARLOS GARBIN, FUMIYO IKEDA, CYNTHIA LOEMIJ, SANDRA ORTEGA, ELIZAVETAPENKOVA, IGOR SHYSHKO, MARCO TORRICE, JAKUB TRUSZKOWSKI, SAMANTHA VAN WISSEN, SUE-YEONYOUN,

    Muzyka: STEVE REICH „Drumming”,

    Scenografia i światła:JAN VERSWEYVELD,

    Asystent przy światłach i scenografii:  GEERT PEYMEN,

    Kostiumy:  DRIES VAN NOTEN,

    Asystenci przy kostiumach:  ANNE-CATHERINE KUNZ, AouatifBoulaich,

    Asystent przy wznowieniu spektaklu: ROBERTO OLIVÁN DE LA IGLESIA,

    Inspicjent:  MURIEL HÉRAULT,

    Asystent choreografki:  ANNE VAN AERSCHOT,

    Kierownik techniczny: JORISERVEN,

    Zespół techniczny: JAN HERINCKX, WANNES DE RYDT, MICHAEL SMETS, BERT VERIS,

    Garderoba: VALÉRIEDEWAELE, EMMA ZUNE,

    Produkcja: 1998 Rosas, De Munt / La Monnaie (Brussel/Bruxelles/Brussels), La Bâtie – Festival de Genève,

    Koprodukcja: 2012 De Munt / La Monnaie, (Brussel/Bruxelles/Brussels), Sadler’s Wells (Londen/Londres/London), Les Théâtres de la Ville de Luxembourg,

    Premiera:  07.08.1998