MaMa Perform jest spektaklem, którego tematem przewodnim jest macierzyństwo: stereotypy z nim związane, społeczne i kulturowe wyobrażenia o nim, ale przede wszystkim osobiste doświadczenia uczestniczek - matek. Maria Stokłosa zebrała i połączyła to wszystko w serię wieloznacznych obrazów, w których równorzędne role odgrywa to, co ważne, to, z czego się śmiejemy, świętości, wulgaryzmy i banały życia codziennego. Rola matki nie ulega tu zaszufladkowaniu. Widzimy prawdziwe kobiety, ich troski, ich pytania (o to, co tracimy, a co zyskujemy dzięki doświadczeniu macierzyństwa) i ich marzenia o tym jak mogłoby być.
Celem MaMa Perform jest zarówno aktywizacja grupy matek, które podczas kilku miesięcy poznawały tajniki eksperymentalnego tańca i tworzyły materiał do spektaklu, jak również zaangażowanie odbiorców do dialogu na temat macierzyństwa.
Przedstawienie powstało dzięki projektowi zrealizowanemu przez Fundację MaMa, pomysłodawczynią projektu jest Wilejka Zagórowska.
Choreografia: Marysia Stokłosa
Współpraca artystyczna/wykonanie: Agata Brzozowicz, Katarzyna Dańska, Magdalena Drągowska-Romaszkan, Marzena Jazowska, Małgorzata Remiarz, Jolanta Sambor, Monika Trąbińska, Wilejka Zagórowska, Natalia Żuchowska
Reżyseria oświetlenia: Michał Głaszczka
Koordynacja: Wilejka ZagórowskaW spektaklu wykorzystano następujące utwory: „Bedbugs” zespołu Brooks oraz „Mamacita” zespołu Outkast. Fragment bajki pochodzi z książki „Noc bez księżyca” autorzy: Gefen Shira, Etkar Keret, tłumaczenie: Agnieszka Maciejowska, Michał Rusinek.
MARIA STOKŁOSA (ur. 1981 r.) jest absolwentką choreografii w School for New Dance Development (SNDO) w Hogeschool voor de Kunsten w Amsterdamie i wydziału tańca współczesnego w London Contemporary Dance School at The Place. Jak mówi: „Taniec może być przyjemnością, a nie dochodzeniem do perfekcji. […] Znajduję w tańcu czysto fizyczną przyjemność, ale także przestrzeń do przetwarzania emocji i trudnych doświadczeń z mojego życia. Kiedy ciało się rozluźnia, człowiek może robić niezwykłe rzeczy. Znika wiele lęków i innych ograniczeń, tańczy się bez wysiłku, jest się bardziej kreatywnym, można śpiewać pełnym głosem, nawet jeśli się nie potrafi”.