Previously on Majestiny
Spektakl jest przystosowanym do warunków scenicznych małym serialem telewizyjnym, który pokazuje mozaikę odniesień kulturowych, po to by przedstawić i zdestabilizować obraz tego, co normatywne społecznie – rozumienie rasy, płci, piękna, rozumu i władzy. Previously on Majestiny jest przywróceniem elementów ze spektaklu Episode 4: The Quest for Inauthentic Form, który koncentruje się na problematycznej naturze jednej z obsesji sztuki współczesnej – na autentyczności.
Scheme arrangements
W spektaklu równorzędne role odgrywają 74 przedmioty i trzej tancerze. Na scenie widać wzajemne relacje ciał i obiektów, będących czymś więcej niż rekwizytami. Ich fragmenty tworzą konstelacje, które stale domagają się adaptacji do zmiany, łączą się w nowe układy: ciała-przedmioty i przedmioty-ciała. Stają się w ten sposób strukturą na pograniczu rzeźby i wydarzenia teatralnego.
The Eternity Ship Question
Spektakl to potencjalnie niekończący się proces pisania pięciominutowej sztuki, której efektem jest pytanie, co znaczy być częścią czyjegoś czasu i czy nie warto podjąć próby zmierzenia się z lękiem przed nieznanym. W wielowymiarowej przestrzeni działania tancerzy spotykają się sfery tego, co świadome i nieświadome.
Get out of the blue
Solo opiera się na 12 rundach – przypominających bokserski pojedynek. Widz wrzucony w tę dziwną sytuację podąża za powtarzającymi się próbami tancerki, żeby zwiększyć możliwości własnego ciała. Czy można zmienić reguły podczas gry? Jak mam zakończyć przedstawienie? – te pytania zadaje tancerka, starając się odzwierciedlić w fizycznym, cielesnym ruchu myśli, z którymi się zmaga.
Wednesday
Choreografia: Ben Van Buren
Performance: Jason Respilieux, Thomas Vantuycom, Bryana FritzSwimming room
choreografia and performance: Hagar Tenebaum
podziękowania dla Bojana Cvejić, Bryana Fritz & Christoffer SchiecheRace caR
Choreografia & performance: James McGinn & Tiran WillemseEmpire
Choreografia Taha Ghauri
Performance: Taha Ghauri, Balazs Busa, Andras Deri, Erik Eriksson,
Thomas Vantuycom, Ben Van Buren)